Geçmiş Zamana Trenle Yolculuk

           Yukarıda gördüğünüz tren abimin çocukluk treni. Tekerleklerini ve vagonlarını kaybetmiş olabilir ama yaşı benimkinden büyük. Hâlâ annemlerdeki oyuncak kutusunun içinde duruyor. Annemin bütün torunları (bütün torunlar dediysem gözünüzde büyümesin sadece 5 adet) oynadı bu trenle; biz de hâlâ oynuyoruz çocukları oyalıyoruz ayağıyla;) 

          Trene baktıkça hep çocukluğum aklıma geliyor; abim, ablam ve kardeşimle berabersek eski günleri anıyoruz. En çok da annem anlatıyor, tabii ki o bizden daha çok hatırlıyor yaramazlıklarımızı;) Amaaa, bizimki biraz farklı, daha çok itiraflara yönelik anlatımlar. Mesela; canım anneciğim yazımı okuyorsan son itirafım budur kızma ama haa! O radyo vardı ya o kocaman olan; işte onu ben bozmuştum:) Yuvarlak düğmesini sonuna kadar çevirince ne olacak diye merak etmiştim de içindeki kayış mı koptu ne, dumanlar çıkmıştı radyonun kulaklarından:) 

          Anneciğim, hâlâ nasıl bozulduğunu anlamadığını söyler durursun. Eh okuduysan öğrenmişsindir artık;) Benim sonum ne olur ki bu durumda? Yeni yazılar yazabilirsem az cezayla atlatmışım demektir:)

            Sizin de çocukluğunuza dair itiraflarnız varsa paylaşabilirsiniz:)